Acho paan mein gadiji pyaaru kariyun Bhajan | अचो पाण में गदिजी प्यारू करियूं भजन
Acho paan mein gadiji pyaaru kariyun
Acho paan mein gadiji pyaaru kariyun
Acho paan mein gardiji pyaaru kariyun
Mata tu na huji subhaane ne huja
Acho hik biye jo didaru kayun
Mata tu na huji subhaane maa na hujaan
Armaan iho na waje rahiji ta ka
Paan mein ruh rihaan nathi jaan huunde
Bi jaan na thi taka paan mein jaan suaan hui
Acho agite jo ikraaru kayun
Ahinyu ajgaibi gulshan ja guldra
Mata jhoote saan na judai thie
Kuch sugandh wattu surhaanu wath
Mata vich mein ka na judai thie
Acho fasul sendo waapar kariyun
Deeh dorapan mein viya gujri
Baaki vanji ke raatiyun rahi yun na ta
Poi hath hanana pawanda je wesar manji ihe bi wayyun
Acho kurib sandi ka kari kariyun
अचो पाण में गदिजी प्यारू करियूं
अचो पाण में गदिजी प्यारू करियूं
अचो पाण में गर्दिजी प्यारू करियूं
मतां तूं न हुजी सुभाणे ने हुजा
अचो हिक बिये जो दीदारू कयूं
मतां तूं न हुजी सुभाणे मां न हुजां
अरमान इहो न वजे रहिजी त का
पाण में रूह रिहांण नथी जाण हूंदे
बि जाण न थी तका पाण में जाण सुआण हुई
अचो अगिते जो इकरारू कयूं
आहिंयू अजगइबी गुलशन जा गुलड़ा
मतां झूटे सां न जुदाइ थिए
कुछ सुगंध वटु सुरहाणु वठ
मतां विच में का न जुदाई थिये
अचो फसुंल संदो वापार करियूं
दीह दोरापन में विया गुजरी
बाकी वञी के रातियूं रहियूं न त
पोइ हथ हणणा पवंदा जे वेसर मंझि इहे बि वयूं
अचो कुरिब संदी का कारि करियूं
اچو پان میں گدجی پیارو کریوں
اچو پان میں گدجی پیارو کریوں
اچو پان میں گردجی پیارو کریوں
مَتا تُو ن ہوچی سُبھانِے نہ ہوچا
اچو ایک بئے جو دیدارو کریوں
مَتا تُو ن ہوچی سُبھانِے ماں ن ہوچا
ارمان ایہ نہ وجے رہیجی تا کا
پان میں روح ریہان ن تھی جان ہوندے
بی جان ن تھی تکا پان میں جان سُعان ہوئی
اچو اگتے جو اقرارو کریوں
آہیں یو اجگَیبی گُلشن جا گُلدرا
مَتا جھُوٹے سان نہ جدائی تھیے
کُچھ سُگندھ وٹو سُرہانُ وٹھ
مَتا وچ میں کا نہ جدائی تھیے
اچو فصُول سندو واپار کریوں
دیہ دوراپن میں ویا گُجری
باقی ونجی کے راتیوں رہی یوں ن ت
پوی ہاتھ ہننا پوندا جے ویسر منجھ ایہ بھی ویں
اچو قریب سندی کا کاری کریوں
اچو پان میں گدجی پیارو کریوں
اچو پان میں گدجی پیارو کریوں
اچو پان میں گردجی پیارو کریوں
مَتا تُو ن ہوچی سُبھانِے نہ ہوچا
اچو ایک بئے جو دیدارو کریوں
مَتا تُو ن ہوچی سُبھانِے ماں ن ہوچا
ارمان ایہ نہ وجے رہیجی تا کا
پان میں روح ریہان ن تھی جان ہوندے
بی جان ن تھی تکا پان میں جان سُعان ہوئی
اچو اگتے جو اقرارو کریوں
آہیں یو اجگَیبی گُلشن جا گُلدرا
مَتا جھُوٹے سان نہ جدائی تھیے
کُچھ سُگندھ وٹو سُرہانُ وٹھ
مَتا وچ میں کا نہ جدائی تھیے
اچو فصُول سندو واپار کریوں
دیہ دوراپن میں ویا گُجری
باقی ونجی کے راتیوں رہی یوں ن ت
پوی ہاتھ ہننا پوندا جے ویسر منجھ ایہ بھی ویں
اچو قریب سندی کا کاری کریوں
